Fort Dąb

   Fort Dąb stanowił ostatnie wybudowane do wybuchu I wojny światowej dzieło piechoty (obwałowania-1907r., schron główny ok. 1908-12). Stanowił wypełnienie luki między Księżymi Górami a Kępą Forteczną oraz osłonę wjazdu do miasta od strony Olsztyna. Był usytuowany bezpośrednio za jeziorem Tarpno i początkowym odcinkiem Trynki. Po drugiej stronie drogi umieszczono w 1914 roku schron piechoty IR34.
   Schron piechoty miał strukturę betonową, ale słabszą w porównaniu ze zbudowanymi uprzednio schronami, prostą architekturą był już zbliżony do schronów okresu I wojny światowej. Zastosowano tu pionierską we wschodnich twierdzach niemieckich technologię budowy opartą na blasze falistej, która stanowiła warstwę przeciwodpryskową i jednocześnie szalunek). W wale usytuowano były 3 wartownie o sklepieniach wzmocnionych także blachą falistą. W 1944 roku w wale czołowym fortu umieszczono także 2 schrony typu "tobruk". 
 

   Stan zachowania fortu jest dobry. Fort jest dostępny do zwiedzania. Schron główny w dość dobrym stanie, bez drzwi i okiennic stalowych. Jako jedyny spośród schronów fortów pierścienia wewnętrznego był przystosowany do obrony własnej - przez wystającą przed fasadę schronu małą kaponierę. Strzelnice do ognia czołowego i skośnego ochraniały też wejścia do schronu. Nie zachowała się perforowana płyta chwytu powietrza. Wartownie - w dobrym stanie (niektóre z zachowanym sklepieniem z blachy falistej). Wolną powierzchnię dziedzińca wypełniają krótkie odcinki wolno stojących wałów. 



powrót